30 kwietnia 2025r. na lekcji historii w klasie 5b gościliśmy absolwenta naszej szkoły Rafała Skocza, który po ukończeniu technikum informatycznego, kontynuuje dalszą naukę przygotowując się do zawodu elektroradiologa. Jednak jego największą pasją jest poznawanie historii Słowian, której poświęca mnóstwo swojego czasu, będąc związanym ze Stowarzyszeniem Słowian Doliny Wisłoki - Palana Gera, które prowadzi Osadę Słowiańską w Strzegocicach (nad Jeziorem Strzegockim w gminie Pilzno), która jako trzecia ze skansenów archeologicznych o tematyce życia ludności słowiańskiej na Podkarpaciu powstała w latach 2021-2023, dzięki wysiłkowi grupy pasjonatów podobnych do Rafała.
Nasz gość zapoznał uczniów ze zwyczajami i kulturą słowiańską, pozwalając zrozumieć życie, mentalność oraz tło historyczne czasów, w których żyli nasi przodkowie. Zostały zaprezentowane stroje słowiańskie, ozdoby, oręż, narzędzia, którymi się posługiwano w najdawniejszych czasach. Ciekawe i barwne opowieści prowadzącego połączone z pokazem i angażowaniem słuchaczy wywoływały dużo emocji. Uczniowie z zainteresowaniem słuchali opowieści, oglądając przygotowane przez gościa eksponaty historyczne oraz zadając pytania. Każda odpowiedź była ilustrowana narzędziami i strojami naszych przodków. Uczniowie również chcąc choć trochę poczuć smak tamtej epoki przymierzali stroje i zbroje Słowian, mogli też wziąć do ręki toporek, miecz, tarczę oraz wiele różnych narzędzi z życia codziennego.
Lekcja prowadzona była z humorem i polotem. Każda minuta szybko upływających zajęć stawała się coraz ciekawsza i pouczająca. Pokaz wzbudził duże zainteresowanie i był niewątpliwie jednym z bardziej interesujących sposobów na poznanie dziejów naszych Wielkich Słowiańskich Przodków.
Jak mawia stare przysłowie „jeśli Ci powiem – zapomnisz, jeśli pokażę –zapamiętasz, jeśli wytłumaczę – zrozumiesz”. Dlatego też, aby lekcja historii nie zamykała się w klasie i nie zabijała nudą warto czasem spotkać się z nią „na żywo”.
„W wychowaniu chodzi właśnie o to, ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem (…), ażeby również umiał bardziej być nie tylko z drugim, ale i dla drugich.”